KAYAN YILDIZ & BEYAZ PRENS

 

x:

”sen garip bir yıldızsın, hiç vazgeçmesini bilmez misin? prens orada ve orada kalmaya devam edecek. gelmeyecek ve gözlerini değdirmeyecek bir daha gökyüzüne. nerede durursan dur göremeyeceksin bir kez bile.”

kayan yıldız:

b”sen söyledin bunu ben değil. vazgeçmesini bilmem ben. gerekirse bir kuğu, gerekirse bir taş olurum da gözlerimi değdiririm gözlerine. beyaz prens de beni arıyor işte. görüyorsun sen de. engeller var, benim de onun da geçerli sebepleri var. mesela benim gökte ışık saçmam gerek ama içimde büyük bir yas var. o ne halde bir haberim ben de. bırak gideyim yanına. bırak özgür ruhunu, kavuşsun yıldızına.”

x:

”bak dev yıldız, akıl almaz, serseri yıldız bu işler öyle kolay değil. sen sanıyor musun bir kuğu olsan tanıyacak seni prensin. hadi diyelim bir kadın oldun saçları sırmadan, kirpikleri ipekten. nerden bilecek, anlayacak seni? nerde görülmüş yıldızın şekil değiştirdiği?”

kayan yıldız:

”ben o gece kaymıştım penceresinden. gözleri büyüleyici bir umutla baktı bana. dileğini bir fısıltı ile izah etti simama. bırak beni istediğin bir şey olayım. gideyim cihanın içine. sen ne dersen kabulüm. yeter ki beyaz prensin yanında olayım. gecesinde parlayayım, gündüz yine solarım.”

x:

”sen istedin bunu akıl almaz, inatçı yıldız. hiç mi vazgeçmezsin sen bunca olan bitenden sonra. yok mu senin durun durağın. ne ara dar geldi koskoca galaksi ışığına. görkemli görüntünden taviz verecek kadar ve sönmeyi kabullenecek kadar ne yaptı sana bu prens?

beyaz bir taç olacaksın bundan böyle kafasında, ışıl ışıl parlayacaksın. kafasından çıkmayacak ve orada tıkalı kalacaksın. koskoca galaksinden ayrılıp minik bir bedende can bulmaya çalışacaksın.

ey sen özgür yıldız! karanlığa ışık gölgeye mum olan yıldız söyle kabul eder misin bu yüce cezanı, ömrün boyunca katlanır mısın bu cefaya?”

kayan yıldız:

”bu ceza değil ödüldür yüce ruhuma. minnetim sonsuzdur sizin verdiğiniz armağana. yarından tezi yok artık yanında olacağım. sadece yanında ışık saçıyor olacağım.”