KEHRİBAR
Gözlerdir aynası, ışıl ışıl bir güneş misali kehribar Sıra dağlar ardında denize düşen gölgesi Gözlerdir geceyi sabaha bağlayan ihtiyar Çok zaman geçti bahardı, bir baktım yaz oluverdi. Hiç yazmadığım güncem aklıma geldi. Elim yasta kalmış tırmandığım dağların zirvesi soğuk dendi. Yılmak yok, pes etmek ağırdır derler. Kehribar gözlerin bir ruhu tanıtır gibi bakıyor. Dışarısı soğuk der, sert der. Tırmandığım dağa benziyorsun bu vakitlerde. Önyargılarımız vardır hepimizde. Benim daha çoktu, daha ürkütücüydü. Peşin hesaplarım ve olağan korkularım itti beni bu gün batımından. Alışık olmadığım kabuğumun dışında bir durumdu tüm bunlar. Mücadele etmek bile ağırdı benim için. Şimdi çeperimde gün batıyor. Burası şehrimden altı saat uzakta, gün geç bitiyor, hava soğumuyor. Deniz sağımda kalıyor. Gök gözlerin gibi, ışığı denize vuruyor. Dalgalı deniz pek asabi şu ara. İçine gireni hırpalamadan bırakmıyor. Burada kırlangıçlar arkadaşım oldu. Denizden uzaklaşmak hiç içimden