✯ Mira Kızılkaya ✯

  Kendimi seviyorum. Çünkü sevmem gerekli, buna mecburum.   K imse benim hayatımda benden fazla role sahip değilse eğer benim kadar değerli değil filmimde.   Evet doğru herkesin kendine ait filmi var. Senaryosuna bizim şekil verdiğimiz ve başrolünde olduğumuz bu filmin kalitesi de bize kalmış… Benim hayatım iniş ve çıkışlardan ibaret. Bir güz veyahut bir bahar havası gibi aynı. Kişiliğime yön veren iki mevsim gibiyim. Benim hava durumum bir güneşli, bir yağmurlu. Belki elimde değil belki de elimde. Ben buyum ve ben kendimi böyle seviyorum. İnsan yaşadıkça şekil alır. Bir hamurun şekillenmesi gibidir bu. Hangi yolu seçersen oradan ilerlersin. Belki yanlış belki doğru. Eğer   bu benim doğrumsa başkası için yanlış olması umrumda bile değil.  Beni kimse üzemez, kıramaz, kendini hayatımın önemli bir kahramanı haline getiremez. Bilirsiniz filmelerde başrol ölmez fakat onun dışındaki oyuncular sonlara doğru kayboluverir, çekilirler rollerinden. Şimdi soruyorum, gamsızsam bu benim suçum mu? İn

Azrail tüm kartlarını dize dize attı önümüze Perşemlerini yana kaydırarak Gülümsedi bıyık altından hepimize   Ben daha büyümedim Lakin küçük de değilim Bu yaşıma dek nelerin önünde kulak kesildim yaşama Dünya korkunç bir yer oldu bu bahar Aydınlıkta güz yaşanıyor adeta   Ben bir şair, ben bir yazar, Ben bir ressamım işin sonunda Ve görüp göreceklerim hali sıra Ürpertiyor içimi sırra kadem basa basa   Ben ne yaşlıyım, ne bir bebek. Ağlamayacak kadar büyük, Bunamayacak kadar küçüğüm. Yine de kronik bir hastalığım, Her an küsebilecek bir yenilgim var hayata.   Şimdi mikrobun mutasyonu tüm dünyayla alay eder durumda Şimdi hayvanlar gördüğü işkencenin İntikamını alıyor bizden sırayla   Bugün bir mart ayında, Bahara küreklenmiş durumda. Ankara ayaz ve yerler kar içinde. Soruyorum şimdi ben bu nasıl bahar?   Deprem oldu yer sallanıyor. Bak alaz var orman ağlıyor. Korkuyorsun sen de her alay edişinde. Dön bak dünyaya, Azrail tüm kartlarını döktü ortaya.   Dünya sargı bezi arıyor yaralarına, Bi